سوزن
سوزن خیاطی انواع مختلف دارد که هر یک برای پارچه مخصوص به کار می رود. در واقع ، هر سوزن برای
دوخت خاصی ساخته شده و دارای شماره مخصوصی است.
به طور کلی سوزن نباید قابل انعطاف باشد انواع سوزن های دستی بخصوص ماشین دوخت عبارتند از :
الف - سوزن دستی
سوزن شارپ Sharp) : )
این نوع سوزن دارای نوک بسیار تیز است. برای قرقره ی ابریشمی ، سوزن شماره 7 شارپ، برای پارچه
های لطیف مانند حریر شماره ی 9یا 11 و برای پارچه های ضخیم ،سوزن های شماره ی 1 ، 3 و 6 توصیه
می شود. به طور کلی انواع سوزن های شارپ دارای طولی متوسط است.
سوزن منجوق دوزی:
این سوزن دارای طول زیاد بوده و خیلی ظریف است. برای پارچه های خیلی لطیف و ظریف می توان از
این سوزن استفاده کرد.
سوزن بیتوین (Between)
این سوزن دارای طول متوسط است و برای دوخت پارچه ها با ضخامت زیاد و ضخامت متوسط به کار می
رود. برای پارچه های نسبتا ضخیم از سوزن شماره ی 8 و برای پارچه های کلفت از شماره 1 و 4،6 استفاده
می شود.
ب - سوزن های مخصوص ماشین دوخت
سوزن سر سوخته یا سر سیاه) استرنج(: این سوزن مخصوص پارچه های است که از طول یا عرض کشی
می آیند؛ مانند پارچه کشباف که در ایران به نام استرچ معروف است.
همچنین از این سوزن برای پارچه های که در زیر دست حالت نرم و لطیف دارند) مانند کرپ، حریر و.......(
استفاده می شود. سر این سوزن به رنگ تیره است؛ به همین علت به نام سوزن سرسوخته یا سرسیاه معروف
است.
سوزن دوقلو:
با سوزن دوقلو میتوان دو ردیف دوخت را به طور همزمان انجام داد. معمولاً قسمت پشت پارچه به صورت
زیگزاگ است. قبل از دوخت، توپی ماشین دوخت را بچرخانید و مطمئن شوید که سوزن با صفحه برخورد
نمی کند. در این صورت، از شکستن سوزن جلوگیری می شود.
سوزن ژور دوزی:
نوک این سوزن انحنای گرد دارد و مخصوص پارچه های لطیف کتانی و ارگانزا است. از این سوزن برای
زیگزاگ و طرح دوزی نیز استفاده می شود.
سوزن سه گوش:
مخصوص پارچه های چرم و جیر است به علت شکل نوک آن اصطلاحاً به )نوک تیغ ای( معروف است . این
سوزن به راحتی در پارچه های ضخیم فرو می رود