آموزش دوخت ماسک پارچه ای

آموزش دوخت ماسک پارچه ای به ۳ روش ساده اما استاندارد، همراه با الگو

ویروس کرونا همچنان در حال تاخت‌وتاز در دنیاست. کادر پزشکی بیمارستان‌ها در سراسر دنیا تلاش می‌کنند که ما انسان‌ها را زنده نگه دارند. واکسن و داروی خاصی هنوز در دسترس نیست. اما روش‌هایی وجود دارد که می‌تواند جلوی بیمارشدن را بگیرد. سازمان کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) (امریکا) استفاده از ماسک های پارچه‌ای را هم برای جلوگیری از بیمارشدن مؤثر می‌داند. به‌توصیه این سازمان، زمانی که از منزل بیرون می‌رویم و در مواجهه با افراد غریبه هستیم، باید از ماسک استفاده کنیم. سازمان کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها آموزش دوخت ماسک پارچه‌ ای را هم منتشر کرده تا همه بتوانند به‌سادگی ماسک بدوزند و ماسک بزنند. در این مطلب ۳ روش اصولی برای آموزش دوخت ماسک پارچه‌ای را آموزش خواهیم داد.

خودمان ماسک بدوزیم، ماسک بزنیم

ضرورت استفاده از ماسک در مکان‌هایی بیشتر می‌شود که امکان فاصله‌گذاری اجتماعی کاهش پیدا می‌کند. بسیاری از افراد بهانه می‌آورند و نداشتن بودجه کافی یا دسترسی به ماسک‌های آماده را دلیل استفاده‌نکردن از آنها می‌دانند. اما اگر بدانند که خیلی راحت و ساده می‌توان نحوه دوختن ماسک پارچه ای را یاد گرفت، دیگر هیچ بهانه‌ای برایشان باقی نمی‌ماند. در این مقاله سه روش آموزش دوخت ماسک پارچه ای را می‌خوانید. دو روش نخست را سازمان پیشگیری و کنترل بیماری‌ها آموزش داده و روش آخر هم ماسکی ساده است که می‌توانید با یادگرفتن تهیه آن، از خودتان مراقبت کنید.

بنا به گفته سازمان پیشگیری و کنترل بیماری‌ها استفاده عموم افراد جامعه از ماسک‌های پارچه‌ای درصد احتمال انتقال و شیوع ویروس کرونا را بسیار کاهش می‌دهد. با تکه‌‌پارچه‌ای کوچک می‌توانیم جان خودمان، عزیزان‌مان و افراد دیگر جامعه را نجات بدهیم. کار سختی نیست؛ حتی نیازی به چرخ خیاطی صنعتی ندارید، پس چرا دست‌به‌کار نشویم؟


روش اول برای آموزش دوخت ماسک پارچه ای

وسایل لازم

  • دو تکه پارچه مستطیلی ۱۶ در ۲۵ سانتی‌متری نخی؛
  • دو عدد کِش باریک ۱۶ سانتی‌متری (با این ابزار می‌خواهیم بند یا کِش ماسک را بسازیم که پشت گوش‌ها قرار می‌گیرد. از کش موی سر، کش‌های موی پلاستیکی، نخ یا بندی پارچه‌ای هم می‌توانید استفاده کنید)؛
  • نخ و سوزن یا سنجاق سر؛
  • قیچی؛
  • چرخ‌خیاطی.

انواع چرخ خیاطی و نکاتی که باید درباره آنها بدانید

همان‌طور که پیش‌تر هم گفته شد، این روش از آموزش ماسک پارچه ای در سایت رسمی سازمان پیشگیری و کنترل بیماری‌ها منتشر شده است؛ پس می‌توان به آن اعتماد کرد.

مراحل کار در روش اول، به این شرح است:

قدم نخست

دو قطعه مستطیل ۱۶ در ۲۵سانتی‌متری از یک پارچه نخی جدا کنید. بهتر است از پارچه‌های نخی محکم بهره ببرید؛ یعنی پارچه‌هایی که در آنها تار و پود به شکل بسیار درهم‌تنیده‌ای بافته شده‌اند. پارچه‌های ۱۰۰درصد نخی برای دوخت ماسک بهترین گزینه‌ها هستند. حتی اگر دسترسی به هیچ پارچه‌ای ندارید، از پارچه تی‌شرت‌های قدیمی‌تان استفاده کنید.

دو قطعه پارچه مستطیلی را روی هم قرار دهید و آنها را به هم بدوزید. طوری این دو را به هم بدوزید که انگار فقط یک تکه پارچه مستطیلی در اختیار دارید.

روش اول برای دوخت ماسک پارچه‌ای - قدم اول

قدم دوم

به اندازه نیم سانتی‌متر از لبه تکه پارچه‌ مستطیلی را تا بزنید و بدوزید. البته این تازدن باید از سمت طول مستطیل باشد. به اندازه ۱٫۲۵ سانتی‌متر از طرفین عرض مستطیل هم تا بزنید و بدوزید.

روش اول آموزش دوخت ماسک پارچه ای - قدم دوم

قدم سوم

قطعه کِش‌ها را از داخل بخش‌ تاشدۀ عرض ماسک رد کنید. برای ردکردن کش یا نخ از آن قسمت پارچه نخی مستطیلی، از سوزن یا یک سنجاق سر استفاده کنید. زمانی که کش را رد کردید، دو سر آن را که بیرون می‌ماند به هم گره بزنید.

روش اول آموزش دوخت ماسک پارچه ای - قدم سوم

قدم چهارم

در این مرحله از آموزش دوخت ماسک پارچه ای باید کِش‌هایی را که داخل لبه تاشده ماسک مستطیل وارد کرده بودید، به‌آرامی از طرفین بکشید تا کش درون بخش تاشده ماسک جا بیفتد و محکم شود. با این کار روی سطح پارچه مستطیلی هم چین‌خوردگی‌هایی به‌ وجود می‌آید. حالا می‌توانید ماسک را روی صورت‌تان بگذارید و بنا به اندازه و ابعاد صورت خود، ماسک را تنظیم کنید. بعد از اینکه متوجه شدید ماسک و بند آن در چه حالتی به‌طوری مناسب روی صورت‌تان قرار می‌گیرند، با دو کوک سوزن و نخ، کش را در نقطه مناسب به رأس‌های مستطیل پارچه ماسک بدوزید.

روش اول آموزش دوخت ماسک پارچه ای - قدم چهارم

مراحل آموزش این ماسک، به‌طور خلاصه در این اینفوگرافی آمده است:

توضیح کامل روش اول برای آموزش دوخت ماسک پارچه ای

روش دوم برای آموزش درست‌کردن ماسک پارچه ای

این ماسک را سازمان پیشگیری و کنترل بیماری‌های آمریکا (CDC) معرفی کرده و آموزش داده است. این ماسک پارچه ای نیازی به دوخت‌ودوز ندارد.

وسایل لازم

  • دستمال سر، تی‌شرت قدیمی، یک تکه پارچه نخی مربعی (با ابعاد تقریبی ۲۵ در ۲۵ سانتی‌متر)؛
  • دو کِش پلاستیکی یا کِش موی سر؛
  • قیچی (برای بریدن تکه‌ای مربعی از پارچه تی‌شرت یا…).

مرحله نخست

دستمال سر یا تکه پارچه مربعی که در اختیار دارید از وسط تا کنید:

روش دوم برای آموزش درست‌کردن ماسک پارچه ای - مرحله اول

مرحله دوم

حالا پارچه تاشده‌ای را که در اختیار دارید دوباره از طرفین به‌سمت داخل تا بزنید، مطابق شکل زیر:

روش دوم برای آموزش درست‌کردن ماسک پارچه ای - مرحله دوم

مرحله سوم

حالا دو کش پلاستیکی یا کش موی سر را با فاصله ۱۵ سانتی‌متر از هم در دو طرف ماسک بگذارید.

روش دوم برای آموزش درست‌کردن ماسک پارچه ای - مرحله سوم

مرحله چهارم

در این قسمت از آموزش ماسک پارچه ای باید دو طرف پارچه مستطیلی را به‌سمت داخل تا بزنید.

روش دوم برای آموزش درست‌کردن ماسک پارچه ای - مرحله چهارم

مرحله پنجم

در نهایت ماسکی به شکل زیر در اختیار خواهید داشت:

روش دوم برای آموزش درست‌کردن ماسک پارچه ای - مرحله پنجم

خیلی راحت و ساده، بدون نیاز به آشنایی با دوخت ماسک پزشکی و با امکانات کم، تهیه ماسک محافظ برایتان مقدور می‌شود. شما صاحب ماسکی خواهید شد که می‌تواند تا حد زیادی از شر ویروس کرونا خلاصتان کند.

روش دوم برای آموزش درست‌کردن ماسک پارچه ای - مرحله ششم

مراحل آموزش این ماسک، به‌طور خلاصه در این اینفوگرافی آمده است:

اینفوگرافی کامل برای آموزش درست‌کردن ماسک پارچه ای به روش دوم CDC

روش سوم برای آموزش دوخت ماسک پارچه ای

علاوه بر دو روشی که سازمان پیشگیری و کنترل از بیماری‌ها پیشنهاد داده‌ است، روش دیگری هم وجود دارد که آشنایی با آن خالی از لطف نیست.

وسایل لازم

  • پارچه نخی؛
  • کش یا بند؛
  • سوزن ته‌گرد؛
  • نخ‌وسوزن یا چرخ‌خیاطی؛
  • کاغذ الگو.

مرحله نخست

ابتدا باید الگوی ماسک را روی پارچه بکشید. می‌توانید اندازه‌های ماسک را متناسب با ابعاد صورت‌تان در نظر بگیرید.

روش سوم برای آموزش دوخت ماسک پارچه ای - مرحله اول

مرحله دوم

پارچه را برش بدهید. الگوی کاغذی را روی پارچه‌ای بگذارید که دولایه تا شده است. در این صورت با کشیدن الگوی ماسک روی پارچه و بریدن آن، ۴ تکه جداگانه از پارچه را خواهید داشت که دو عدد از آن برای بخش بیرونی ماسک استفاده می‌شوند و دو عدد دیگر هم لایه درونی ماسک را می‌سازند.

روش سوم برای آموزش دوخت ماسک پارچه ای - مرحله دوم

مرحله سوم

تکه‌های پارچه را از وسط به هم بدوزید. قسمت درز پارچه که از دوختن دو تکه پارچه به هم ایجاد می‌شود باید کاملا صاف باشد. اگر اضافه پارچه‌ای در این بخش وجود دارد و دوخت درز طوری بوده که در این بخش اضافه‌پارچه‌ای به وجود آمده است، حتما آن را ببُرید. بهتر است که بعد از دوختن هر چیزی، روی درزهای آن اتو هم بکشید تا صاف و مسطح شود.

روش سوم برای آموزش دوخت ماسک پارچه ای - مرحله سوم

مرحله چهارم

دو لایه درونی و بیرونی ماسک را به هم متصل کنید. دقت داشته باشید که درز لایه‌ها کاملا روی هم قرار بگیرد.

روش سوم برای آموزش دوخت ماسک پارچه ای - مرحله چهارم

مرحله پنجم

لبه‌های بالایی و پایینی ماسک را به هم بدوزید.

روش سوم برای آموزش دوخت ماسک پارچه ای - مرحله پنجم

مرحله ششم

ماسک را برعکس کنید و ببینید که باید چطور روی بخش‌های مختلف آن اتوکشی کنید تا کاملا صاف شوند. می‌توانید لبه‌های ماسک را که کوک زده بودید، پس‌دوزی کنید. کم‌کم ماسک در حال نزدیک‌شدن به شکل نهایی خود است.

روش سوم برای آموزش دوخت ماسک پارچه ای - مرحله ششم

مرحله هفتم

لبه‌های بیرونی ماسک را ابتدا به اندازه نیم سانتی‌متر و بعد از آن، به اندازه یک سانتی‌متر تا کنید. سپس روی آنها اتو بکشید. این بخش همان کانال و قسمتی است که می‌خواهید بند ماسک را از آن عبور بدهید. پهنای این بخش باید دست‌کم یک سانتی‌متر باشد تا کش یا بند بتواند از آن رد شود.

روش سوم برای آموزش دوخت ماسک پارچه ای - مرحله هفتم

مرحله هشتم

حالا قسمت کانال عبوری بند یا کش را بدوزید.

روش سوم برای آموزش دوخت ماسک پارچه ای - مرحله هشتم

مرحله نهم

کش یا بند را از دو طرف ماسک رد کنید. طول بند یا کش با توجه به اندازه صورت و گوش‌ها و راحتی خودتان انتخاب می‌شود؛ مثلا می‌توانید بند یا کش ۱۹سانتی‌متری تهیه کنید.

کش یا بند را که رد کردید، دو سرش را گره بزنید تا حالت حلقه پیدا کند و بتوانید آن را پشت گوشتان بندازید.

روش سوم برای آموزش دوخت ماسک پارچه ای - مرحله نهم

مراحل آموزش این ماسک، به‌طور خلاصه در این اینفوگرافی آمده است:

اینفوگرافی کامل برای آموزش دوخت ماسک پارچه ای به روش سوم

نکات مهم درباره ماسک‌های پارچه‌ای

زمانی که از ماسک‌های پارچه‌ای استفاده می‌کنید، باید به نکات زیر کاملا توجه کنید:

  • ماسک باید کاملا روی صورت‌تان بخوابد اما راحت‌بودن آن و فشار نیاوردن به صورت و گوش‌ها هم مهم است؛
  • ماسک باید تمام دهان و بینی را کاملا بپوشاند؛
  • ماسک باید به‌کمک کش‌ها و بندهای دو طرف آن، راحت ثابت و محکم شود؛
  • ماسک باید شامل چندلایه پارچه باشد؛
  • ماسک باید امکان تنفس بدون محدودیت را در اختیارتان بگذارد؛
  • ماسک پارچه‌ای ماسک قابل‌شست‌وشو است؛ یعنی آن را می‌توانید به‌راحتی بشویید و با خشک‌کن خشک کنید، بدون اینکه خراب شود یا شکلش را از دست بدهد.

استفاده از ماسک می‌تواند ناجی همه ما باشد. پس چرا با این روش‌های ساده ماسک نسازیم و خود را در معرض خطر قرار بدهیم؟


چطور مانتو بدوزیم؟

چطور مانتو بدوزیم؟

خریدن لباس همیشه آسان‌ترین و اولین گزینه است اما با وجود تمام این مزایا، همیشه هم بهترین انتخاب به شمار نمی‌آید. برای مثال بعضی از اوقات، بودجه‌ی محدودتری داریم یا حتی مدل و پارچه‌ی مدنظر را پیدا نمی کنیم. علاوه بر این‌ها، خرید بیش از حد لباس، تولیدکنندگان را مجبور به تولید مقدار بیشتری لباس می‌کند که آثار بسیار مخربی بر روی محیط زیست برجا می‌گذارد. از بهترین روش هایی که از خرید بی رویه‌ی لباس جلوگیری و از محیط زیست حفاظت می‌کند، می‌توان به به اشتراک گذاشتن لباس، خرید لباس های دست دوم و یا دوختن یک لباس اشاره کرد. در این مقاله قصد داریم راجع به دوختن مانتو صحبت کنیم. حتی اگر خیاطی بلد نیستید و مایلید بدانید که چطور مانتو بدوزیم؟ خواندن این مقاله به شما کمک می‌کند تا اولین مانتوی خودتان را بدوزید.

حتما ببینید : مدل مانتو جدید 2019 معرفی بیش از 100 مدل جدید و به روز (ایرانی و خارجی)

شما می‌توانید با نصب اپلیکیشن کمدا٬ مانتوهای دست دوز خودتان را راحت و بی دردسر برای فروش قرار بدهید.

در ابتدا چند نکته‌ی ساده و کاربردی را با هم بررسی می‌کنیم و سپس نحوه‌ی دوخت دو مدل مانتوی بسیار جذاب و آسان را خواهیم دید.

 

چطور مانتو بدوزیم؟ مرحله‌ی اول: انتخاب پارچه

قبل از شروع هر کاری، در ابتدا باید پارچه‌ی مورد نظرتان را تهیه کنید. پارچه‌ها در عرض‌های مختلفی قابل تهیه هستند و بنا به نیاز و مدل، انداز‌ه‌ی طول متغیر خواهد بود. جنس پارچه هم به مدل و فصل بستگی دارد.

چطور مانتو بدوزیم؟ مرحله‌ی اول: انتخاب پارچه

چطور مانتو بدوزیم؟ مرحله‌ی دوم: انتخاب مدل

اگر با اصول خیاطی آشنایی دارید، میلیون‌ها مدل در انتظار شما هستند اما اگر احیانا خیاطی بلد نیستید، انتخاب‌های شما کمی محدودتر می‌شوند؛ اما همیشه راهی هست و نباید ناامید شد. برای این که بدون آشنایی کافی با خیاطی بتوانید مانتو بدوزید، بهتر است در شروع کار به سراغ مدل‌های ساده تر و بدون الگو بروید. مانتوهای کیمونو بهترین انتخاب برای شروع هستند که در ادامه به آن‌ها خواهیم پرداخت. به خاطر داشته باشید که مانتوهای مدل‌دار و پیلی دار برای ابتدای مسیر انتخاب های مناسبی نخواهند بود.

حتما ببینید : مانتو اسپرت

چطور مانتو بدوزیم؟ مرحله‌ی دوم: انتخاب مدل

چطور مانتو بدوزیم؟ مرحله‌ی سوم: کشیدن الگو

در این مرحله، باید با دانشی که از خیاطی داریم و بنا به مدلی که انتخاب کردیم و انداز‌ه‌های سایز بدن، الگوی نهایی را بر روی کاغذ الگو بکشیم. این مرحله باید با دقت انجام شود تا لباس فرم زیبایی داشته باشد. اگر هم خیاطی بلد نیستید، نگران نباشید. می توانید از مانتوهای آماده‌تان کمک بگیرید و آن‌ها را روی کاغذ بکشید تا یک الگوی مانتو حاصل شود.

چطور مانتو بدوزیم؟ مرحله‌ی سوم: کشیدن الگو

چطور مانتو بدوزیم؟  مرحله‌ی چهارم: پیاده سازی الگو بر روی پارچه

پس از این که الگوها روی کاغذ کشیده شدند، هر قسمت از آن را باید با یک قیچی جدا کنیم. تکه های الگوی مورد نظر را با کمک سوزن ته گرد، بر روی پارچه می چسبانیم تا ثابت بماند. برای دوخت مانتو به الگوی آستین، قسمت جلو و قسمت پشت نیاز داریم.

حتما ببینید :  مانتو ترک (ترکیه ای 2019)

 

چطور مانتو بدوزیم؟  مرحله‌ی چهارم: پیاده سازی الگو بر روی پارچه

چطور مانتو بدوزیم؟ مرحله‌ی پنجم: بریدن پارچه

بعد از وصل کردن الگو بر روی پارچه، در این مرحله باید با کمک قیچی، دقیقا مطابق با الگو، پارچه را ببریم. به خاطر داشته باشی که باید از کم و زیاد کردن اندازه ها در هنگام برش، خودداری کنید. استفاده از قیچی‌های تیز، کمک می‌کند تا برش‌های تمیز تری داشته باشیم.

چطور مانتو بدوزیم؟ مرحله‌ی پنجم: بریدن پارچه

چطور مانتو بدوزیم؟ مرحله‌ی ششم: کوک زدن تکه ها

اگر تا این مرحله به خوبی پیش رفته‌اید، تبریک می‌گویم! در این مرحله، ابتدا کاغذ الگو را از پارچه جدا کنید و سپس با کمک یک نخ و سوزن، تکه‌های جدا جدا را به هم دیگر بدوزید. آستین ها باید به حلقه آستین و قسمت های پشت و جلو باید به یک دیگر دوخته شوند. در این مرحله مانتو را پرو کنید تا عیب های احتمالی را برطرف کنید.

حتما ببینید : مانتو کتی

چطور مانتو بدوزیم؟ مرحله‌ی ششم: کوک زدن تکه ها

 

چطور مانتو بدوزیم؟ مرحله‌ی هشتم: چرخ کردن

با کمک یک ماشین خیاطی، روی کوک‌ها را چرخ کنید. دقت کنید که در این مرحله باید تمام تلاشتان را کنید تا خطوط را صاف و به دور از هر گونه انحراف بدوزید.

چطور مانتو بدوزیم؟ مرحله‌ی هشتم: چرخ کردن

 

چطور مانتو بدوزیم؟ مرحله ی نهم: اتو کردن درزها و برطرف کردن نواقص

با یک اتوی بخار، روی درزها را صاف کنید تا بتوانید عیب ها را راحت تر پیدا کنید. در این مرحله مانتو را به تن کنید و عیب گیری نهایی را انجام دهید.

چطور مانتو بدوزیم؟ مرحله ی نهم: اتو کردن درزها و برطرف کردن نواقص

 

تبریک می‌گویم. مانتوی شما آماده است! حالا که مراحل کلی دوخت یک مانتو را با هم بررسی کردیم، همان طور که در ابتدا گفته شد، دوخت چند مدل مانتوی بسیار آسان را با هم خواهیم دید. ایده بگیرید و خلاقیت را چاشنی کارتان کنید. مطمئن باشید که نتیجه فوق العاده خواهد بود.

حتما ببینید : مانتو دخترانه

چطور کیمونو بدوزیم؟

کیمونوها در اصل لباس‌های سنتی کشور ژاپن هستند. دوخت این لباس‌ها بسیار آسان است و همه‌ی شما می‌توانید در خانه با پارچه‌های مختلف آن‌ها را تهیه کنید. علاوه بر این، می‌توانید با کمی تغییرات بسیار ساده کیمونوهای بسیار متنوعی برای خودتان بدوزید و در فصل‌های مختلف مخصوصا تابستان به تن کنید.

چطور کیمونو بدوزیم؟

برای دوخت کیمونوها، بسته به قدی مانتویی که مدنظرتان است، باید به اندازه ی دو برابر آن پارچه تهیه کنید. این فرمول کلی و کلاسیک متراژ پارچه در هنگام دوخت یک کیمونو است. به طور معمول برای دوخت این مدل، به طور میانگین به یک و سه متر پارچه احتیاج دارید که می تواند بنا به قد مانتو متغیر باشد.

در هنگام دوخت کیمونو، بهتر است که از پارچه هایی با وزن سبک استفاده کنید چون جلوه ی بهتری به مانتو می‌دهند.

چطور کیمونو بدوزیم؟

 

حتما ببینید : مانتو تابستانی با پارچه نخی، حریر

چطور مانتوی کیمونو آستین‌دار بدوزیم؟

به جرات می‌توان گفت یکی از راحت ترین و خنک ترین مدل های مانتو برای فصل تابستان، کیمونوهای آستین دار هستند. دوخت این مدل یکی از ساده‌ترین مدل‌های مانتو می‌باشد. در ادامه مراحل دوخت کیمونوها را توضیح خواهیم داد:

 

  1. پارچه را روی زمین یا میز به پشت پهن کنید.
  2. پارچه را تا کنید تا طول آن نصف شود.
  3. پس از این که مرحله ی سوم را انجام دادید، پارچه را دوباره تا کنید تا عرض آن نصف شود. در این مرحله، پارچه ی شما آماده ی برش است و می توانید مدل مد نظرتان را روی آن پیاده کنید.

چطور کیمونو بدوزیم؟

مطابق شکل، در این مرحله شما مدل، پهنا و عمق آستین مانتو را مشخص کنید.

  1. از لبه ی پارچه بسته به سلیقه تان به سمت پایین حرکت کنید و اندازه بزنید. این اندازه ی پهنای آستین مانتوی شما خواهد بود.
  2. دقیقا از جایی که علامت زدید، به موازات لبه ی بالایی پارچه حرکت کنید و عمق آستین را مشخص کنید.
  3. در این مرحله، از جایی که به عبارتی آستین تمام می شود، به سمت پایین و لبه ی پایینی پارچه خطی بکشید.
  4. کیمونوی شما آماده ی برش می‌باشد. تنها کاری که باید انجام دهید این است که مستطیل کوچک رسم شده بر روی پارچه را با قیچی ببرید.
  5. حال تای پارچه را باز کنید و نتیجه را مشاهده کنید. درزها آستین و لبه ی مانتو را با ماشین خیاطی چرخ کنید.
  6. . پهنای مانتو را اندازه بگیرید و وسط آن را مشخص کنید. یک خط مستقیم و صاف از بالا تا پایین رسم کنید. سپس آن را ببرید.
  7. برای داشتن کیمونوی زیباتر، می‌توانید از یقه های مختلف و ساده مثل یقه ی گرد یا بدون یقه بنا به سلیقه ی خودتان استفاده کنید.
  8. مانتوی کیمونوی شما آماده ی پوشیدن است!
  9. چطور کیمونو بدوزیم؟

نکات تکمیلی دوخت مانتو و کیمونو

درزگیری را به خوبی انجام دهید تا مانتوی زیباتری داشته باشید.

سعی کنید خطوط را مستقیم رسم کنید تا بتوانید برش های صاف و دقیق تری بزنید.

می‌توانید پهنای آستین را بنا به سلیقه کم و زیاد کنید.

در کیمونوهای با آستین، می‌توانید به جای برش زاویه دار آستین، از منحنی استفاده کنید.

 

نحوه‌ی دوخت کیمونوی بدون آستین

این مدل، از مدل قبلی بسیار راحت تر است و مراحل دوخت این مدل مانتوی بسیار ساده، مشابه مدل قبلی است اما چند تفاوت ریز دارد:

  1. پارچه را از وسط تا کنید تا طول نصف گردد.
  2. در دو طرف پارچه، از لبه ی بالایی، تا اندازه ای که دوست دارید، به سمت پایین حرکت کنید. این اندازه، اندازه ی حلقه آستین شما خواهد بود. این کار را برای هر دو سمت پارچه انجام دهید.
  3. درزهای طرفین پارچه را چرخ کنید.
  4. کیمونوی شما آماده است.

توانایی رسم الگوی انواع مانتو

-
                                            شناسایی اصول رسم الگو اولیه مانتو:
                                                                                الگواساس بالاتنه


نقطه ها ی را در سمت چپ کاغذ در نظر بگیرید؛ این نقطه را)نقطه ( بنامید. با خط کش گونیا از)نقطه o )
دو خط عمودی و افقی رسم کنید. روی خط عمودی از)نقطه o ( به اندازة 5 / 1 سانتیمتر )اندازة ثابت( پایین
آمده؛ )نقطه 1 ( به دست می آید.
5 / 1 سانتی متر)اندازهء ثابت(= 0 - 1
از) نقطه 1 ( به اندازه) 1 دهم دورسینه + 3 / 1۲ سانتیمتر )اندازه ثابت( + آزادی )در اینجا 5 / 0 سانتیمتر(
پایین آمده؛ )نقطه ۲ ( به دست می آید.
بلندی کف حلقه آستین = 1 دهم دورسینه + 3 / 1۲ سانتی متر+آزادی )دراین جا 5 / 0 سانتی متر(= 1 - ۲
از) نقطۀ 1 ( به اندازة ) قد بالاتنه پشت( پایین آمده؛ ) نقطۀ 3 ( به دست می آید.
قد بالاتنه = 3 - 1
از ) نقطۀ 3 ( به اندازة بلندی باسن پایین آمده؛ ) نقطه 4 ( به دست می آید.
بلندی باسن= 4 - 3
نقاط ) ، ۲ ، 3 ، 4 ( را به سمت راست گونیا کنید.
55
خطوط گونیا شده از نقاط ) ، ۲ ، 3 ، 4 ( به ترتیب ) خطوط راهنمای گردن، کف حلقۀ آستین )راهنمای
سینه(، کمر و باسن( هستند.
خط) 4 - 1 ( خط مرکزی پشت است.
خط مرکزی پشت= 4 - 1


از) نقطه ۲ ( به اندازهء دور سینه به اضافۀ حداقل 3 - 5 / ۲ سانتی متر)آزادی( به سمت راست آمده؛) نقطه 5 )

به دست میآید.
1برروی ۲ دور سینه به اضافۀ حداقل 3 - 5 / ۲ سانتیمتر)آزادی(= ۲ - 5
از) نقطۀ 5 ( با خط کش گونیا و موازی با خط مرکزی پشت، خطی به پایین الگو رسم کرده تا با
خطوط کمر و باسن برخورد کند؛ نقاط ) 6 و 7 ( به دست می آید.
از ) نقطۀ 6 ( روی خط کمر به اندازة ) قد باالتنۀ جلو( باال رفته؛ )نقطۀ 8 ( به دست می آید.
قدبالاتنه جلو= 8 - 6
از ) نقطۀ 8 ( خطی را با خطکش گونیا به سمت چپ رسم کنید.
خط ) 7 - 8 ( خط مرکزی جلو است.
خط مرکزی جلو= 8 - 7
روی خط راهنمای گردن از )نقطه (o به اندازة ) 1پنجم دور گردن( - ۲ / 0 سانتیمتر )اندازة ثابت(علامت
زده؛
)نقطۀ 9 ( به دست می آید.
1پنچم دورگردن - ۲ / 0 سانتی متر= 9 - 1
56
نقاط ) 9 و 1 ( را با خط کش منحنی به گونه ای وصل کنید که)نقططهء 1 () 5 / 1 سانتی متر( گونیا شود
و سپس هلال یقه رسم گردد.
روی خط مرکزی پشت از )نقطۀ 1 (به اندازهء) 1 پنجم بلندی کف حلقۀ آستین )بدون محاسبه
آزادی( - 7 / 0 سانتیمتر(
پایین آمده؛ )نقطۀ 10 (به دست میآید.
بلندی کف حلقۀ آستین )بدون محاسبه آزادی( - 7 / 0 سانتیمتر = 10 → 1
) نقطۀ 10 ( با خط کش گونیا به سمت راست رسم کنید.
از )نقطۀ 9 به اندازة پهنای سرشانه به اضافۀ ۲ - 1 سانتیمتر )آزادی( خط کش را به گونه ای قرار دهید تا با
)خط 10 (برخورد کند؛ )نقطۀ 11 (به دست میآید.
پهنای سر شانه + ۲ - 1 سانتی متر)آزادی(= 11 → 9
توجه کنید:
آزادی 1دوم دورسینه باتوجه به مدل لباس انتخاب می شود، این مقدار آزادی باتوجه به نوع گشادی
یاچسبان بودن لباس متغیرخواهد بود؛برای مثال :برایپیراهن های بالاتنه کاملاً چسبان بدون آستین )دکلته
باز(بدون آزادی ،بالاتنه چسبان با آستین با آزآزادی حداقل 5 / ۲ _ 3سانتی متر، بالاتنه کمی چسبان باآزادی
5 _ 4سانتی متر ، بالاتنه کمی گشاد باآزادی 7 _ 6 سانتی متر.
روی خط سرشانۀ پشت ) 1دوم فاصلۀ 11 → 9 ) 33 ۲۲ را مشخص کرده؛ )نقطۀ 1۲ ( به دست می آید.
1 دوم فاصلهء 11 → 9 = 1۲ - 11
از )نقطۀ 1۲ ( با خط کش گونیا خطی موازی با خط مرکزی پشت به طول )- 7 سانتی متر(
رسم کرده؛ )نقطۀ 13 (به دست می آید.
طول پنس سرشانه پشت 8 - 7 سانتی متر= 13 - 1۲
از )نقطۀ 13 (به اندازهء) 1 سانتی متر(به طرف خط مرکزی پشت رفته؛ )نقطۀ'( به دست
می آید.
1 سانتی متر= 13 - 13
57


از طرفین )نقطۀ 1۲ (به اندازة) 1 دوم قدار اضافه شده به پهنای سرشانه) ۲ - 1 سانتی متر( بیرون آمده؛

این نقاط را به )نقطۀ' 13 (وصل کنید.
کارور پشت = 1دوم کارور پشت به اضافه حداقل 5 / 0 سانتی متر آزاد = 14 - ۲
از )نقطۀ 14 ( را به سمت بالا گونیا کنید تا با خط آمده از )نقطۀ 10 (برخورد کند-)نقطۀ 15 ( به دست
می آید.
از )نقطۀ 14 (،) 1 دوم فاصلهء 15 → 14 (را بالا رفته؛ )نقطۀ 16 (به دست می آید.
خط پنس وسط پشت = 1دوم فاصلهء 15 - 14 = 16 - 14
روی خط کف حلقهء آستین، از خط کش گونیا، خطی به طرف پایین رسم کرده تا با خطوط کمر
وباسن بر خورد کند؛ نقاط) 18،19 (به دست می آید.
خط مرکزی پشت= 19 - 17
58
روی خط کف حلقۀ آستین )نقطۀ 5 (به اندازة) 1 دوم کارور جلو به اضافه آزادی دلخواه()براساس آزادی
در خط) 5 → ۲ (در این بالاتنه به اضافه 75 / 1 سانتی متر(علامت گذاشته؛)نقطه ۲7 به دست
می آید.
1دوم کارور جلو +آزادی دلخواه )براساس آزادی در خط 5 - ۲ تعیین می شود (= ۲7 - 5
توجه کنید
اندازه ء ) 5 - 27 (بستگی به آزادی داده شده فاصلهء) ۲ - 5 ( دارد؛ برای مثال: در این الگو فاصلهء) ۲ - 5 ( برابر
است )یک دوم دور سینه + 3 سانتی متر)آزادی( ،این 3 سانتی متر آزادی را در بین کارور جلو) ۲7 - 5(و کف
حلقه آستین ) ۲7 - 14 ( تقسیم می شود.
برای مثال دراین الگو:
کارورجلو) 5 - ۲7 =) 75 / 1 سانتی متر
کارورپشت ) 14 _ ۲ =) 5 / 0 سانتی متر
کف حلقهء آستین ) ۲7 - 14 = ) 75 / 0 سانتی متر
از انتهای سر شانهء پشت )نقطهء 11 (به اندازهء )حداکثر 5 / 1 - 5 / 0 سانتی متر( )این اندازه ثابت نیست(پایین
آمده؛)نقطهء ۲8 (به دست می آید.
)این اندازه متغیر است (، 5 / 1 سانتی متر= ۲8 -
11

شناسایی بروز حوادث و نحوه پیشگیری از حوادث


شناسایی بروز حوادث و نحوه پیشگیری از حوادث


حادثه، اتفاقی است پیش بینی نشده و غیر منتظره که در حین انجام وظیفه، طی اوقات کار برای کارگری

که در کارگاه، سازمان یا موسسه مشغول انجام کار است، اتفاق افتاده باعث ضایعات مادی و انسانی می شود

در کار کارگر آسیب دیده مجبور به ترک محیط کار جهت استراحت و معالجه می گردد. حوادث معمو لاً

بعلت اعلام نا امن کارگرو یا شرایط نا ایمن محیط کار بوقوع میپیوندد. اعمال نا ایمن محیط کار مربوط به

رفتار سازمانی ناصحیح کارگر بود ه مانند ) حوادث پرتی. بی احتیاطی. عدم رعایت عمدی دستور ها و....(

شرایط نا ایمن محیط کار نقائصی است که در محیط کار وجود داشته و در ارتباطی به رفتار کارگر ندارد

مانند) طراحی ناصحیح محیط کار.

نا ایمن بودن ماشین آلات. فقدان وسایل حفاظتی و...( اقدامات پیشگیری حوادث. در محیط کار معمولاً در

مرحله نخست شامل اقداماتی است که دولت با وضع قوانین و مقررات انجام میدهد مانند) اقدامات وزارت

کار و امور اجتماعی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی. سازمان تامین اجتماعی در زمینه بررسی آمار

حوادث. آموزش بهداشت شغلی حفاظ عزت صنعتی. تهیه و توزیع پوسترهای ایمنی و.....(. مرحله دوم

اقدامات پیشگیری از حوادث شامل اقداماتی است که کارفرمایان باید انجام دهند به عبارت دیگر ایجاد

محیط با شرایط کار مناسب و مطابق با قوانین و مقررات به طوری که سلامت کارکنان در آن محیط حفظ

شود. مانند) تحویل وسایل حفاظت فردی به کارگران ایجاد مراکز بهداشتی و ایمنی کار تشکیل کمیته

حفاظت فنی و بهداشت کارو.....(

مرحله سوم اقدامات پیشگیری از حوادث شامل اقداماتی است که کارگران باید انجام دهند مانند )کسب

آموزشهای لازم کار با ماشین آلات و خطرات آنها. آگاهی از طرز استفاده از وسایل حفاظت فردی طراحی

از شتابزدگی بی دقتی در کارها و ماشین آلات خطرات آن ها اگرچه مسئولیت ایمنی با مدیریت است اما

اصولا کار همه افراد بوده و همه کارکنان باید بخشی از کل مسئولیت ایمنی در سازمان را بدوش گیرند.

181

به طور کلی برای حفاظت انسانها در حوادث بایستی حوادث و سوانح طبقهبندی و علل آن ریشه یابی و

مشخص گردد وتنگناها. کمبودها و نارسایی ها که شناخته شده و برخوردی جدی با آنان گردد. همچنین

در خصوص آموزشهای ضروری جهت شناخت کاستیها. فراگیری اصول ایمنی. دانش فنی و کاربردی لازم

به نیروی انسانی شاغل برنامهریزی و ارائه گردد.

۱۲ - ۵ آشنایی با عوامل آتش زا و اصول پیشگیری از بروز آن:

ابزار برقی میتوانند ایجاد اتصال کوتاه نماینده، اتصال کوتاه می تواند شما را دچار شوک کرده، به ابزار

صدمه برساند و یا ایجاد آتشسوزی بنماید.

برای اجتناب از اتصال کوتاه:

از ابزار برقی که دارای پوشش عایق باشند استفاده کنیم. برای ابزار برقی حتما سیم اتصال بکشید) خصوصاً

ابزاری که فاقد پوشش عایق هستند( حتی الا مکان از پلاکهای سه شاخه استفاده کنید. ابزار برقی را به

وسیله سیم آنها بلند یا حمل نکنید. سیمهای زده دارابزار برقی را تعویض نمایید. برای خارج کردن پلاک

از پریز آن را محکم بگیرید و بکشید هیچگاه سیم پلاک را نکشید. قبل از اتصال پلاک به پریز بررسی

نمایید، که سوئیچ به وسیله خاموش باشد ابزار برقی را در حالت روشن روی زمین نگذارید. هنگام تمیز

کردن یا تعویض کردن قطعات ابزار برقی آن را خاموش کنید.

پلاک آن را ازپریزر خارج کنید. اگر بدنه ابزار برقی در هنگام کار داغ شد و یا دود مشاهده کردید، فوراً

سوئیچ آن را خاموش کنید. اگر از یک سیم سیار استفاده می کنید، دقت نمایید، که سیستم اتصال زمین

داشته باشد و اطمینان حاصل کنید، که برای وسیله مناسب است و اندازه آن برای دسترسی به محل کار

کافی باشد. هنگام کار در خارج از ساختمان برای جلوگیری از شوک حاصل از رطوبت زمین حتی الا مکان

از ابزار باتری دار استفاده کنید. هنگام کار در خارج از ساختمان یا در ارتفاع از سیم های سیاری که دارای

سیستم اتصال زمین می باشند استفاده کنید.

۱۲ - ۶ شناسایی اصول شرایط مطلوب محیط کار:

کف مناسب، رنگ مناسب، فضا نور کافی و تهویه مناسب و میز و صندلی استاندارد، نظافت کارگاه، استفاده

از پرده مناسب در کارگاه

رنگ مناسب فضا:

رنگ فضا نباید زیاد از حد روشن باشد که فرد را کلافه کند و نه زیاد تاریک باشد که آسیب به چشم وارد

شود. باید از رنگهای استفاده شود که حس آرامش را به فرد القا کند.

182

پرده مناسب کارگاه:

تابش مستقیم نور آفتاب در زمانی از روز به علت شدت زیاد، باعث از بین رفتن پارچه ها می شو.د برای

این منظور باید از پرده های ضخیم استفاده کرد که جلوی نور را بگیرد. در قسمتهای هم که برای روشن

بودن محیط کارگاه، به نور نیاز باشد از پرده های مناسب که نور از آن عبور کند بهتر است استفاده شود.

کف مناسب:

کف پوش ها بهتر است از جنسی باشد که گرد و خاک و پرز پارچه را به خود نگیرد و سوزن که به زمین

می افتد به آن نچسبد و به راحتی قابل نظافت باشد.

نور کافی: ) طبق آیین نامه حفاظت و بهداشت عمومی در کارگاه ها(

ماده 11 :در هر کارگاه بایستی روشنایی کافی )طبیعی یا مصنوعی ( متناسب با نوع کار و محل تامین

شود. درصورتی که برای روشنایی از نور مصنوعی قوی استفاده شود باید برای ممانعت از ناراحت چشم

حبابهای مخصوصی نصب گردد.

ماده 1۲ :کلیه پنجره های بدنه و سقف که جهت روشنایی اطاقها تعبیه شده و کلیه چراغ ها و حبابها باید

نظیف نگاهداشته شود.

تهویه و حرارت: ) طبق آیین نامه حفاظت و بهداشت عمومی در کارگاه ها(

ماده 13 :محل کار در هر کارگاه باید بطوری تهویه شود که کارگران همیشه هوای سالم تنفس نمایند.

در مورد محل های کار پوشیده مقدار حداقل هوایی لازم برای هر کارگر بر حسب نوع کار در هر ساعت

30 الی 50 متر مکعب میباشد.

ماده 14 :در کارگاه هایی که دود و یا گاز و یا گرد و غبار و یا بخارهای مضر ایجاد میشود باید مواد مزبور با

وسایل فنی موثر طوری از محل تولید به خارج کارگاه هدایت شود که مزاحمت و خطری برای کارگران

ایجاد ننماید.

ماده 15 :درکارگاههایی که تهویه طبیعی کافی نباشد باید ازوسایل تهویه مصنوعی استفاده شود.

ماده 16 :هر کارگاه باید دارای وسائلی باشد که درز مستان و تابستان درجه حرارت داخلی آن به وضع قابل

تحملی نگاهداری شود.

183

میز و صندلی مناسب:

برای حفظ سلامت روحی و جسمی فرد در محیط کار، از اینکه میز کار درسطح مناسبی قرار گرفته و ارتفاع

صندلی چرخ قابل تنظیم است، اطمینان حاصل کنید. شخص خیاط هر چند وقت یکبار از پشت دستگاه

بلند شود و راه برود و یا در صورت امکان چند حرکت ساده نرمشی و کششی انجام دهد. نشیمن پشت

دستگاه بهگونهای باشد که شخص دچار درد آرتروز و مشکلات گوارشی و فرم های اسکلتی نوشته شود.

نظافت کارگاه: ) طبق آیین نامه حفاظت و بهداشت عمومی در کارگاه ها(

ماده 45 :محل های کار و سالن های کار - راهروها - انبارها و سایرقسمت های دیگر کارگاه باید طبق

اصول بهداشت نگاهداری شود.

ماده 46 :دیوارها - سقف - پنجره ها و درها و شیشه ها باید پاکیزه بوده و بی عیب نگاهداشته شوند کف

سالنها باید پاکیزه بوده ودر حدود امکان تر و لغزنده نباشد.

ماده 47 :جارو و نظافت کردن تا جایی که امکان دارد باید در فواصل نوبت های کار انجام شده و به ترتیبی

صورت گیرد که از انتشار گرد و غبار جلوگیر شود.

ماده 48 :انداختن آب دهان و بینی روی زمین و دیوار و راه پله ممنوع است ودر هر محل کار باید به

تعداد کافی ظروف مخصوصی برای ریختن زباله و ظروف دیگری برای انداختن اخلاط موجود باشد . این

ظروف باید قابل پاک کردن بوده ودر شرایط مناسب بهداشتی نگهداری و گندزدایی شوند.

ماده 49 :فاضلاب و سایر فضولات کارخانجات باید به وسیله مجاری فاضلاب به چاه ها و یا حوضچه های

تصفیه ریخته شود و این مجاری باید با مصالح غیرقابل نفوذ ساخته شده و قطر داخلی و شیب آنها طور ی

باشد که به سهولت فاضلاب را به چاه ها و یا حوضچه های تصفیه هدایت نماید. در محلهای که شیب

کافی وجود ندارد به وسایل مکانیکی بایستی این منظورتامین گردد.

ماده 50 :در کارگاه هایی که فضولات حاصله ممکن است موجب مسمومیت یا بیماری گردد باید فضولات

مزبور با عملیات فیزیکی یا شیمیایی در حوضچه های مخصوص تصفیه گردد در هر حال در دفع فضولات

باید از نظر حفظ سلامت و بهداشت و جلوگیری از خطرات ممکنه دقت وپیش بینی های لازمه بعمل آید.

ماده 51 :مواد اولیه و محصول کارگاه باید طوری در داخل انبارها و یا کارگاه گذارده شود که عبور و مرور

کارگران و در صورت اقتضا وسایل نقلیه به راحتی ممکن باشد و ضمناً مواد مزبور باید طوری چیده شود

که خطر سقوط و بروز سوانح وجود نداشته باشد.

ماده 5۲ :هر کارگاه باید دارای تعداد کافی مستراح مردانه و زنانه بطور مجزا باشد ساختمان مستراح باید

طوری باشد که بوی عفونت آن به وسیله هواکش به خارج منتقل گردد و آبی که در آن استعمال میشود از

184

شیر برداشته شود. برای هر ۲5 کارگر حداقل باید یک مستراح وجود داشته باشد ودر هر مستراح یک

آفتابه گذاشته شود شستشو و گندزدایی مرتب مستراح ها الزامی است.

ماده 53 :هر کارگاه باید دارای تعداد کافی روشویی یا شیرباشد روشویی ها باید طوری ساخته شود که طبق

اصول بهداشتی قابل استفاده و قابل پاک کردن باشد. برای هر ۲0 نفر کارگر حداقل باید یک روشویی وجود

داشته باشد.

ماده 54 :کارفرما مکلف است برای تامین نظافت کارگران به مقدار کافی صابون دراختیار آنان گذارده و

وسایل خشک کردن دست وروی کارگران را تامین نماید.

ماده 55 :در کارگاه هایی که پوست بدن کارگران در معرض مواد سمی یا عفونی یا محرک یا مواد کثیف و

گرد و غبار بوده و همچنین در کارگاه هایی که کارگران در گرمای زیاد کار می کنند کارفرما مکلف است

برای هر شش نفر کارگری که در یک زمان کار خود را ترک می کنند حداقل یک دوش با آبگرم و سرد

تهیه نماید و محل روشها باید با مراقبت کامل نظیف و گندزدایی شود.

ماده 56 :در هر کارگاه باید اطاقی با وسعت کافی و قفسه های انفرادی برای تعویض و گذاردن لباس

شخصی کارگران اختصاص یابد. اطاق مزبور و قفسه های آن باید مرتباً تهویه و گندزدایی و پاکیزه شود.

استفاده از وسایل حرارتی و برود تی مناسب، پوشش مناسب افراد ) یونیفرم مناسب(:

استفاده از وسایل حرارتی و برود تی مناسب:

در کارگاه های خیاطی و تولیدی ها در زمستان، باید سیستم گرمایش مناسب و در تابستان، سیستم های

خنک کننده مناسب وجود داشته باشد. شرایط برای کارکنان به صورت مطلوب فراهم باشد و سرمای

زمستان و گرمای تابستان باعث بیماری افراد نشود.

پوشش مناسب افراد:

یکی از مهمترین قوانین مربوط به خیاطی پوشیدن لباس کار و تعویض لباس بیرون می باشد. چون استفاده

از لباس بیرون در محیط کار، علاوه بر جذب گرد و غبار و پرز به خود، ویژگی تمیز و شیک بودن اولیه را

از دست می دهد. پس به یک یا دو دست لباس کار تقریباً راحت و گشاد ضروری به نظر می رسد تا فرد با

آرامش خیال راحت تری به کار ادامه دهد.

استفاده از پریز های محافظ دار، نحوه صحیح قرارگیری دستگاه ها و سیم کشی آنها استفاده از علائم ایمنی

و هشدار دهنده در سالن: ) طبق آیین نامه حفاظت و بهداشت عمومی در کارگاه ها(

185

پریز برق به صورت محافظ دار، آرت دار، با پین ارت،کد گذاری شده، سوئیسی، دانمارکی و...... می باشد

که هر یک دارای کابرد یکسان می باشند اما علت تولید انواع متفاوت از این محصول، این است که در

شرایط مختلف بتوان خسارتهای احتمالی را به حداقل رساند و همچنین تا حد امکان امنیت سیم کشی

ساختمان را تامین نمود. در برخی موارد نیز تنوع موجود در انواع پریز برق باعث میشود تا ظاهر سیم کشی

های زیبا تر و مناسب تر به نظر برسد. در بسیاری از موارد نیز برخی از دستگاهها برقی دارای دو شاخه

مخصوصی هستند که تنها با یک مدل از پریز مطابقت دارد و به این منظور انواع تبدیل ها نیز تولید میشوند

که در صورت عدم تطابق دستگاهها با پریز های تعبیه شده در ساختمان بتوان به کمک مبدل از آنها استفاده

نمود و جای برق برقرار گردد.

ماده ۲8 :وسایل و ادوات الکتریکی باید دارای حفاظ بوده و طوری ساخته و نصب و بکار برده شود که خطر

برق زدگی و آتش سوزی وجود نداشته باشد.

ماده ۲9 :نصب و امتحان و یا تنظیم وسایل و ادوات الکتریکی باید فقط توسط اشخاصی که صلاحیت فنی

آنها محرز باشد انجام گیرد و متخصص قبل از شروع بکار آنرا مورد آزمایش قرار دهد.

ماده 30 :برای جلوگیری از ازدیاد سیم های متحرک و آزاد لازمست به مقدار کافی پریزدر محل های

مناسب نصب گردد تا به سهولت بتوان از آنها استفاده نمود.

ماده 31 :پوشش ها و زره کابل های برق و لوله ها و بستها و متعلقات و همچنین حفاظها و سایرقسمت

های فلزی وسایل برق که مستقیماً تحت فشار برق نشستند برای جلوگیری از بروز خطرات احتمالی باید

اتصال زمین موثری داشته باشند.

ماده 3۲ :سیم های اتصال زمین باید دارای ضخامت کافی ودر نتیجه مقاومت کم باشند تا بتوانند با حداکثر

جریان احتمالی که در اثراز بین رفتن و یا خراب شدن عایق بوجود آید استقامت داشته باشند. ضمناً باید

در مدار جریان وسایل پیش بینی شود که در صورت پیدا شدن نقصی کهموجب اتصال جریان برق به

زمین گردد تمام مدار یا قسمت معیوب آنرا قطع کند.

ماده 33 :در نقاطی که احتمال صدمه به سیم های اتصال زمین می رود بایستی به وسیله مکانیکی آنها

را محافظت نمود.

ماده 34 :در مورد دستگاههای الکتریکی متحرک که دارای قسمتهای فلزی بدون عایق باشند اعم از

اینکه با جریان متناوب کار کنند یا دائم باید احتیاطات زیر بعمل آید:

الف - بدنه های فلزی بدون عایق وسایل مزبور بایستی بطور اطمینان بخشی اتصال زمین داشته

باشند مگر اینکه جریان دائم با فشار کمتراز ۲50 ولت باشد.

ب - بکار بردن دستگاههای الکتریکی متحرک با ولتاژ بیش از ۲50 ولت ممنوع است.

186

ج - در مواردی که بکار بردن سیم اتصال زمین موثرمقدورنباشد باید جریانی با ولتاژ کمتر بکار برده شود.

د - در محیط های آماده به اشتعال و همچنین در مجاورت مواد قابل اشتعال باید فقط ازوسایل مخصوص

الکتریکی متحرکی استفاده شود که از لحاظ عدم ایجاداشتعال اطمینان بخش باشد.

ماده 35 :در مدت تعمیر شبکه برق باید آنرا به وسیله کلید از منبع جریان قطع و به زمین متصل نمود

ودر صورت لزوم بین سیمهای شبکه نیزاتصال مستقیم برقرار کرد.

ماده 36 :در محیطی که خطوط تحت فشار برق وجود دارد تعمیر یا نصب ماشین آلات ودستگاهها یا

سیمکشی یا هرعمل دیگر که ممکن است ایجاد برق زدگی نماید اکیداً ممنوع وفقط پس از قطع

جریان برق انجام آن مجاز خواهد بود.

ماده 37 :سیم ها و کابل های برق باید دارای روپوش عایق مناسب با فشارالکتریسیته و سایر شرایط موجود

)رطوبت و گرما - ضربه و ساییدگی و غیره ( بوده وروی اصول فنی نصب و حتی الامکان در لوله و یا

کانال قرار گرفته باشند.

ماده 38 :سیم های پل گردان - جراثقال و سایر سیم هایی را که نمی توان عایق نمود باید طوری در

حفاظ قرار داد که از اتصال احتمالی جلوگیری شود.

ماده 39 :در کارگاه هایی که مواد منفجره و یا گازهای قابل احتراق و مواد قابل اشتعال تولید می

شود بایستی اتصال های برقی به نحوی باشند که ایجاد جرقه ننماید و از موتورهایی که طبق اصول

فنی برای این قبیل کارها ساخته شده استفاده شود.

ماده 40 :کلیه ماشین آلات و دستگاه هایی که احتمال تولید الکتریسیته ساکن دارد باید اتصال زمین

موثرداشته باشند تا از تراکم بارهای الکتریسیته ساکن روی آنها جلوگیری شود.

ماده 41 :در محیطی که مواد قابل اشتعال و یا قابل انفجار )گازها - گرد وغبار و بخارات قابل انفجار مایعات

قابل اشتعال و غیره ( وجود دارد علاوه براتصال زمین باید وسایل مطمئن دیگری نیزاز تراکم بارهای

الکتریسیته ساکن جلوگیری نمود.

استفاده از علائم ایمنی و هشدار دهنده در سالن:

در کارگاهها باید علائم ایمنی و هشدار دهنده، در جاهای قابل دید، نصب شود تا افراد همیشه به توانند آن

را رویت کنند و از اصول ایمنی آگاه باشند.

187

داشتن سیم آرت:

وجود کابل ارت درسیم کشی ساختمان که در پریز ها قابل مشاهده و استفاده است به این طریق می باشد

که اگر در سیم فاز خرابی پیش بیاید مثلاً بدنه سیم فاز خورده شده باشد میتواند باعث اتصال شود و حتی

باعث سوختن سیم کشی گردد ولی وجود سیم یا کابل آرت معاینه از چنین اتصالاتی شده و به نوعی

جایگزین سیم منفی میگردد و برق سیم مثبت را به سمت خروجی هدایت میکند تا اتصال و برق گرفتگی

بر اثر خرابی سیم فاز در سیستم سیم کشی ساختمان اتفاق نیفتد اگر سیم آرت نباشد مشکلات فراوانی

ممکن از نظر الکتریکی پیش بیاید که در ساختمانهای قدیم شاهد چنین حوادثی بودهای برای همین

است که در سیستم سیم کشی کیک امروز چه برای ساختمان ها و چه برای دستگاههای برقی وجود دارد

سیم ارت حتماً مورد استفاده قرار میگیرد و در همین ابتدا در طراحی در نظر گرفته می شود تا مشکلات

برقی اعم از اضافه بار و یا اتصال را به حالت برساند و مانع از حوادث گردد.


الگوی مانتو



نمای کلی از آموزش مانتو جلو باز

 

 

در این مرحله ابتدا طراحی برش عصایی را انجام می دهیم.(مرحله 1)

 

 

طراحی برش عصایی (مرحله 2)

 

 

 

خالی کردن قطر ساسون و برش.

 

 

گرفتن تیزی نوک سینه بر روی الگو.

 

 

بالاتنه جلو (برش نیمه).

نکته:
در پایین مانتو حاشیه تور قرار گرفته است بنابراین برش عصایی را به صورت نیمه رسم می کنیم مانند تصویر زیر.

 

 

کنترل خط پهلوی بالاتنه جلو و پشت.

 

 

الگوی بالاتنه پشت.

 

 

قرار گرفتن الگوی بالاتنه جلو بر روی پارچه.

 

 

مشخص کردن نقاط موازنه بر روی پارچه و محل خالی شدن برش عصایی بر روی پارچه.

 

 

تکه برش خورده بالاتنه جلو بر روی پارچه.

 

 

برش الگوی آستین بر روی پارچه.

 

 

رولت کردن الگو (بالاتنه جلو) بر روی پارچه.

 

 

 

گرفتن کوک راهنما در پایین مانتو و حلقه آستین.

 

 

برش لایی چسب و چسباندن آن به سجاف جلو و پشت.

 

 

دوخت ساسون پشت و اتوکاری آن به سمت پهلوها.

 

 

دوخت برش عصایی و اتوکاری آن به سمت خط مرکزی وسط جلو (cf).

 

 

دوخت یقه گرد لباس اصلی و سجاف آن به یکدیگر.

نکته:
در صورت تمایل می توانید یقه را به صورت سه سانت بدوزید.

 

 

طراحی یقه سه سانت بر روی الگو.

 

 

برش الگوی یقه سه سانت.

 

 

پایان آموزش مانتو.